Balkanrock

Danas dok srpski fasisti i turbo-nacionalisti, a za njima masa naroda koja nije ni svijesna u ime cije ideologije marsiraju Beogradom, sam pomislijo koliko je antifasizam jos aktuelan na post-jugoslovenskim prostorima. Naravno sav tav bijes i reakcija nisu samo rezultat homofobije i preporodjenog tradicionalizma: nezadovoljstvo, totalno razocarenje u politiku, ekonomska kriza i kompleks zvan “euro-skepticizam” cine to da se ogroman broj mladih okrece prema novim oblicima nedeklarisanog fasizma koji se predstavlja kao mjesavina populizma i anti-politike  sa cesto kontradiktornim stavovima. Bez utijehe ali na svu srecu su se u zadnjih desetak godina  pojavili i anti-fasisticki kolektivi sirom post-Jugoslavije koji su na neki nacin dio onoga sto ostaje od “no global” pokreta i uopste te nove generacije disidentsktva koje prevazilazi stare kategorija marxizma i anarhizma. S time rado objavljujem clanak uzet sa sajta novosadske anti-fasisticke akcije, ciji je autor aktivista iz Mostara koji analizira kontekst u kome se mnoze oblici desnicarskog radikalizma, pocevsi od situacije u Bosni i Hercegovini. Ako uspijem naci volje i vremena, ovo cu prevesti na italijanski.